A penny for your thoughts
Mijn zoontje van 9 is nogal een denker. Om de haverklap zie ik hem peinzend voor zich uit staren. Wat gaat er nu weer in dat hoofdje om, vraag ik mij dan af? Wat wilt hij nu weer weten? Mijn fantasierijk kind vraagt mij de oren van mijn hoofd.
Kletsmajoor
Lang hoef ik daar nooit op te wachten, want behalve dat hij veel nadenkt, praat hij nog veel meer. Deze telg maakt van zijn hart geen moordkuil en bespreekt (nu nog) alles met mij. Dus ook al die overpeinzingen. En dat is leuk, grappig, intens en ook vaak doodvermoeiend….. Hij wilt alles weten en dat is prachtig. Ik vind dat een hele mooie karaktereigenschap en ben blij dat hij zo geïnteresseerd is en leergierig. Maar geloof mij; aan het einde van een dag is deze moeder kapot moe van het beantwoorden van al zijn vragen.
Poep
En die vragen zijn enorm divers. Ik noem er enkele:
Hoe laat start de hockey?
Wat eten we vandaag?
Kun je niks lekkers maken?
Hoe laat is papa thuis?
Waarom komt er nieuwe riolering in de straat?
Past alle poep wel door die buizen?
Als je dood bent, zijn je ogen dan open of dicht?
Hoelang is het rijden naar Limburg?
Wat is jouw lievelingsgeur?
Ben je voor Ajax?
Wanneer kan ik mijn verlanglijstje inleveren?
Heb jij de Sinterklaas cadeaus al gekocht?
Waarom wonen we hier en niet in Limburg?
Hoe denk je dat mijn vrouw er later uit ziet?
Etc. etc. etc.
Superkrachten
Duizend en een vragen op een dag! Het is vast herkenbaar.
Heb jij thuis ook zo’n kletsmajoor? Heerlijk zo’n fantasierijk kind.
Vaak komt er uit al die overpeinzingen ook iets waanzinnig moois. Zo vertelde hij van de week dat hij had nagedacht…. En hij had zich bedacht dat als hij 2 superkrachten mocht kiezen, hij het volgende zou willen.
Op 1; teleporteren!
( Volgens Wikipedia; Teleportatie of teleporteren is de rechtstreekse verplaatsing van objecten van de ene plaats naar de andere, zonder dat het object fysiek de ruimte tussen beide plaatsen hoeft te doorkruisen. Min of meer op hetzelfde moment verdwijnt het object op de ene plaats en verschijnt het op de andere. Deze techniek is – tenminste bij de huidige stand van de natuurwetenschap – volstrekt denkbeeldig, maar het verschijnsel is zeer uitgebreid in gebruik in sciencefiction)
Teleporteren dus. En het onderwerp in deze kwestie is hijzelf. Een grote wens om de wereld te ontdekken, maar dan wel lekker snel. Bovendien zou hij zichzelf dan ook 2 keer per week naar opa en oma in Limburg teleporteren om daar even soep te eten en dan weer naar huis. Na deze uitspraak hoop ik er ook vurig op dat teleporteren in de toekomst mogelijk gemaakt wordt. Kan ik ook “thuis” lekker even soep eten. Kletsen met de pap en de mam en dan voor bedtijd weer snel terug naar huis. Als dat toch eens zou kunnen….
En op 2; een mooie dag
Zijn tweede uitspraak liet mijn hart overstromen van geluk, want wat vind ik deze wens super mooi. Weet je mam, je weet toch wel in de zomer, dat we dan zo’n mooie dag hebben….. Met een lekker zonnetje, maar niet te warm. Maar dat het precies warm genoeg is voor je zwembroek, maar dat je er niet van zweet… Snap je mam… En dat het dan zo gezellig is… Echt zo’n mooie dag.
Ja schat??!!
Die dag zou ik dan voor altijd willen……… Dan is het dus elke dag, die mooie dag! Wat heerlijk toch dit fantasierijk kind.
Moederhart
Nou mama’s ik kan je vertellen mijn moederhart vulde zich met trots. Zo mooi als je dit toch op je 9e kunt bedenken, vertellen en dus ook ervaren. En is dat nou niet exact waar het om draait? Niet om je prestaties, de grootte van je bedrijf, de hoeveelheid spullen, of je luxe auto, maar om de verzameling van zoveel mogelijk mooie dagen samen.
Ik hoop met heel mijn hart dat ik nog honderden van dit soort prachtige dagen mag beleven met hem.
In mijn bikini.
Niet te warm.
Geen zweet.
Een dag waarop hij mij weer duizend vragen stelt. En ik ze alle duizend liefdevol probeer te beantwoorden. We nog even naar Limburg teleporteren voor soep en een warm gesprek, om daarna thuis tevreden en dolgelukkig in slaap te vallen. Met de wetenschap dat er morgen weer zo’n mooie dag voor je klaar staat.
Wat is de liefde voor en van je kinderen toch magisch mooi.
Liefs,
Rachèl
Comments (0)