Iedere vrijdag zie ik de posts online voorbij komen: Thank God it’s friday! Het weekend staat voor de deur! Zet de wijn maar koud, etc. etc. etc. Heel Holland hieperdepiep, omdat het weekend bijna begint. Twee hele dagen ‘vrij’.
Vrij(daaaaaag)Waar menigeen op vrijdag buiten de deur eet, een borrel drinkt of een feestje viert, ben ik op vrijdagavond regelmatig heel andere dingen aan het doen. Na een werkweek (28 uur) zit mijn ‘werk’ er nog niet op. Een vrijdagavond vult zich met: boodschappen halen, wasgoed vouwen, voetbaltassen inpakken, keuken stofzuigen en dweilen, bedden opmaken, vaatwasser in- en uitpakken.
Nog twee dagenGelukkig hebben we dan nog twee hele dagen ‘vrij’. Tijd genoeg om te relaxen toch? Nou, ik weet niet hoe andere moeders het allemaal doen, maar het lukt mij vaker niet dan wel om echt te relaxen en tijd voor mezelf te hebben in het weekend. De zaterdagen vullen zich in ieder geval voor de helft met voetbalactiviteiten. Met drie voetballende dames is de ochtend zo voorbij. Met een beetje geluk mag er al iemand om 7.30 uur vertrekken. Zo hebben we nog wat aan de dag….. De middag vult zich vaak met nog wat boodschappen halen, nog meer wassen en een beetje in en om het huis rommelen. En *poef* die zaterdag is ook alweer weg.
Lazy sundayDan is daar gelukkig de zondag nog. Dat is over het algemeen best een relaxte dag. Dat moet ik toegeven. Vaak plannen we niet veel voor die dag. Is er Formule 1 dan zijn we sowieso thuis. En verder zien we vaak wel wat de dag ons brengt. Heerlijk, die ene dag relaxen. Oké, soms ben ik die dag nog wel aan het poetsen, wassen of strijken. Maar hé, dat scheelt dan weer voor de week die komt. Heb ik hopelijk daar ook nog een paar vrije avonden.
PlannenNu ik dit zo schrijf, bedenk ik me dat ik waarschijnlijk geen goede planning heb. Nu moet ik zeggen dat ik onze Thuis B.V. ook niet zo strak georganiseerd heb dat ik altijd alles op dezelfde dagen/momenten uitvoer. Ik hou namelijk wel van een beetje flexibiliteit. Maar misschien is het juist die flexibiliteit die ervoor zorgt dat ik voor mijn gevoel AL-TIJD bezig ben. In weken die zich dan ook nog eens vullen met informatieavonden, tien minutengesprekken, schoenen vullen, cadeautjes regelen, suprises maken, gedichten schrijven en helpen bij een spreekbeurt, sta ik soms schaamteloos te gapen op het schoolplein en val ik vrijdags voor tien uur ’s avonds in slaap op de bank. Of zoals Geer zou zeggen: “Ik heb er de kracht niet meer voor”. En dat is merkbaar bij de kinderen…
MamááááWanneer je zesjarige dochter voor de zoveelste keer “MAMÁ” zegt en klaagt over het televisieprogramma dat haar zus heeft gekozen, reageer ik op een vrijdagavond niet altijd even pedagogisch verantwoord. Ik vraag haar of ze misschien liever de keuken op wil ruimen, de was wil opvouwen, het bed wil opmaken of de vaatwasser uit wil pakken in plaats van het nutteloze televisie kijken! Vreemd genoeg kiest ze geen van die activiteiten en besluit ze verder te gaan klagen bij haar zus die de controle over de afstandsbediening heeft 🙂
En ik? Ik ploeter nog even door om vervolgens op de bank in slaap te vallen 🙂 Groeten,Gaby
Comments (0)